Der-saadet Şiiri - Mehmet Sani Özel

Der-saadetten selama
Dersin ki, aleyküm selam
Kalbi tevafuklara, herkes kadar iyi
Beytüllahimde fahrim, ya Siz nasılsınız?
Kubbetüssahra da, alın yazınıza bakıyordum
Ezberinizi Hudaya, şemaille göndermişsiniz
Bedia’nın ulakçısı Şirinkam.,
Hasb’u nevafil demek..,

Şirinkam!
İlkaat defasında buydum
Üzerime hasredilen güzel ifadeler
Hüznü giderdi, kalbe düşürene hamdolsun
Farisi olsam bilirdim efendim şirinkam-ı Selmanı
Her kime ki, fısıldamışsanız bu şinaz terennümleri
Gözlerimi yumarım, söyleyen dinleyenden munis
Methedilmeye daha ziyade layıktır..,

Amin, Diyorum.,
Vifakı kuşatan çağrışımlarına
Alınmadım üzerime habersizliğinden
Ben seni beniâdemin hasından olarak bilirim
Hatta yazdıklarınızda ne kadar sitem varsa hepsi
Benimdir diye sahip çıkıyorum, sürüklenirken cehennem deresine
Sonra o reddi sözleriniz ve dahi hırslanıp öfkelenmeniz bile benim
Benim olsun zulmeden de alsın diye bet ilan edersiniz
Siz o gamzelerinden davet beklediğim mutebersiniz
Kaldı ki, acz ve fakr içinde olan bendeniz
Temaşa ederken kalemşor sözlerinizi
Zaman zaman kızararak yüzüm
Zaman zamanda öfkelenip
Çok kapatmışımdır
Açık kalan gönül
Pencerelerimi..,

Bu kader metinlerini
Okuduğun kadar kıymete şuur landır
Verilmesi bendenize, ağır mı ağır imtihandır
Ve helal ediniz hakkınızı kitabı mukaddesten okuyorum
Kusurlar biz insanlar içindir, töbekarım elbette
Zaten insani duruşumla, bu mağaramda
Kuyumda yaşamaya çalışıyorum, aşkı
El etek çekmiş, orman gecenin huzurundan
Vefada olmamın vermiş olduğu huzur
Rabbimin katından Rüveyda
Nefes en has nimettir..,

Efkârım izmihlalde
İclal böyle olduğu halde
Ebeveyni hatırlamanız, işarül ahya
Benim için mühim bir şeydir, minhac mahya
Oysa tülbentte Meryem’in duasıyım...
Duasındayım olacaktı efendim...
Meryem suresi / 23 ayet;
(Doğum sancısı onu bir hurma ağacına (dayanmaya) sevk etti.
'Keşke, dedi, bundan önce ölseydim de unutulup gitseydim! ')

05.03.2007