Der Gibi Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Der Gibi

Baktım sevda kuşuna aşkın penceresinden,
Çırpınan kanatları vuslat nerde der gibi.
Doldurdum tabağımı umut tenceresinden,
Yanan dudaklarımla hicranları yer gibi.

Sürekli tazelenir içimdeki özlemin,
Kulaklarımda çınlar aşka dair söylemin,
Düşlerimle mutluyum, olmasa da eylemin,
Halimi gizleyemem, saklanmıyor sır gibi.

Çıkılmıyor içinden, bu sevdalık zor sanat.
Tutkular hep yeşerir tüm zorluklara inat.
Aşk izleri büyüdü, bu yürek olmaz onat,
Yıkadıkça parlıyor, sökülmeyen kir gibi.

Sevda, vuslat ağacı olsa gül verir dallar,
Kavuşmayı beklerken hicrana çıkmaz yollar.
Ne olur kal yanımda! sarıl, kavuşsun kollar,
Sadık dost göremedim candan seven yar gibi.

Derinden gelen bir ses:Koş diyor Dergahına,
Senin şifan ondadır, gir Hakk Nazargahına,
Yüzün dönsün Kıbleye, varsın namazgahına,
Var mı şifa sunacak, Ol İlahi Nur gibi?

Mustafa Hoşoğlu
28.07.2011

Onat: Özenli, düzgün, uygun.