Gaziler aç kalarak ölüyorlar,
Çünkü düştüler dara gaziler.
Eşkıyalara verilir ev iş para,
Bizi aç koydunuz der gaziler.
Gaziler ölmedik sağ kaldık,
Acep devlete yük mü olduk.
Eşkıyadan sonraya kaldık,
Yazıklar olsun der gaziler.
Bizler nice eşkıyalar gördük,
Vatanımız için savaş verdik.
Eşkıyaların defterini dürdük,
Bu muydu ödülü der gaziler.
Çatışma bu kadar koymadı,
Unutulmak ezer der gaziler.
Gazilerin çoğu aç aç gezer,
Bu ölüm bize kor der gaziler.
Eşkıya dönüşken şov yapar,
Adalet bozuldu yoldan sapar.
Gazileri bırakır şakiye tapar,
Keşke ölseymişiz der gaziler.
Çok şey mi istedik devletten,
Doyalım kafi vazgeçtik etten.
Dağdaki eşkıyadaki rahattan,
Bizlere yok mudur der gaziler.
Kayıt Tarihi : 20.11.2009 09:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir bir gazimizin bakımsızlık ve açlıktan öldü haberi üzerine tarafımdan bu durumu anlatmak için yazılmıştır.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!