kağıttan gemiler yüzdürdügüm
derelerde saklı çocukluğum
bütün pisliğine rağmen
çocukluğumuzla temizlediğimiz
şimdilerin çocuksuz ve pis dereleri
oyuncakları var
kanayan hayallerin
kayıp yaşamlarından
ve toplumsal ilişkilerden
yoksun bırakılan toplumun çocukları
çok uzak benim çocukluğumdan
anneler var hayalleri kanayan
ve babalar kayıp yaşamlardan
toprak kokmuyor çocuklar
ve kir akmıyor yanaklarından
toplumsal ilişkilerden yoksun
bırakılan toplumların çocukları
yine çocuklar çocuk olmasınada
çok uzaklar benim çocukluğumdan
ates topları topluyorum eteklerime
ve uykusunda geçiyorum rüzgarları
hazırım piştim yağabilirim artık
sevdalı şiirler arasından çocuklarımın üzerlerine
Elif Türk
Elif TürkKayıt Tarihi : 16.11.2008 05:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!