Der Şiiri - Müntehir Uyar

Yenilgimin ardından bakakaldim.
Yüzümü, yüreğimi döndüm.
Uzun zamanın ardından bir kapı aralandi.
Giremedim...
Etrafimca cesur addedilen ben o kapıdan girmeye korktum.
Sonra itildim içeri.
Tedirginlikle birlikte huzur sardı beni.
Tütsü kokuları yayıldı birden.
Kokuyla birlikte çok önce okuduğum bir kitabi animsadim.
İlerleyisim ne kadar da benzedi kitaptakine.
Kapıdan içeriye her ilerleyisimde tedirginlik artıyordu.
Huzurla ters orantiliymislar.
Ne kısa sürdü huzur...
Kapıdan girmesi gereken sessizce aralayinca kapıyı tütsü kokusu da kayboldu.
Demir parmaklık belirdi kapıda.
Siluetin di zaten gördüğüm
O da gitti.
Adına huzur dediğim herşey kapinin ardında kaldı.
Yine döndüm yüzümü ve yüreğimi...