her inziva günü, depresyon tabutunda birkaç gün
yalnızlığın yakıcı ezgisinde, yüzüme vurulan darbeler
ölmeye yatan insanı, yalnızlık kaldırırmış meğer
kaybedecek tek şeyi, depresyon tabutunda birkaç gün
yorgun gözlere yaşlar yakışır,
kavuşmanın hayaliyle akan yaşlara selam ver,
asırlardır ağlamanı ve yüzünde kaymayı bekleyen
yüzünü bir onlar öpermiş meğer,
şimdi sıkıca sarılmak gerek, inziva günü yaklaşırken
ölüm soğuk bir sevda, fanatiği olunası bir tutku
kimsesizliğin kavurucu sıcaklığına bir merhem
kaybedecek tek şeyi, depresyon tabutunda birkaç günken
Kayıt Tarihi : 25.12.2023 03:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!