Depresyon Şiiri - Mustafa Muho

İçimde derin bir boşluk açılır,
Sessiz çığlıklarla dolu bir deniz,
Kendime yabancı, her şeye uzak,
Düşer ruhum, dibe, daha da derin.

Zaman sanki durmuş, ağır ve kasvetli,
Her an bir yüktür, omuzlarımda taş,
Günler, geceler birbiriyle kaynar,
Hiçbir fark yok, sadece karanlıklaş.

Gözlerimde solgun bir bakış,
Ruhumda tarifsiz bir yorgunluk,
Yitip gitmiş tüm umut kırıntıları,
Sadece sessiz, içten bir suskunluk.

Nefes almak bile zor gelir artık,
Her adım sanki bir uçurum kenarı,
Kimse bilmez, kimse duymaz içimde,
Kopan fırtınaların sessiz sancısını.

Düşerim, kalkmam, sürüklenirim,
Çıkışsız bir labirent bu hayat,
Yalnızlık sarar her bir yanımı,
Kapanır kapılar, dünya karanlık, inat.