Depresyon Şiiri - Hasan Hüseyin Yılmaz

Elim ayağım bugün titriyor sinirimden
Canlı cansız her şeye küfredip çatasım var
Yakıp yok edeceğim bir kalkarsam yerimden
Götürüp kendimi de bir yerden atasım var.

Gözümde hiç bir şeyin yok artık bir önemi
Sinirimden dişlerim sızlatıyor çenemi
Etrafa sıka sıka bitirip cephanemi
Kan revanın içine battıkça batasım var

Bağlayan neyim varsa koptuğum andır bugün
Sabırdan selametten saptığım andır bugün
Başımı duvarlara çarptığım andır bugün
Hırçınlığıma öfke ekleyip katasım var.

Kıçı kırık dünyanın düzeninden bunaldım
Gamından kederinden üzeninden bunaldım
Hatır gönül yıkıp da ezeninden bunaldım
Herkesin yakasını toplayıp tutasım var.

İçine ettiğimin beş kuruşluk dünyası
Hiç bir halta değmiyor ne gerçek ne hülyası
Gündüzünde kargaşa gecelerinde yası
Bir gününde gözüm yok tükenip bitesim var

Kan beynime sıçradı görmüyor artık gözüm
Ne problem umrumda ne bulunacak çözüm
Son bir dileğim de yok, yok artık hiçbir sözüm
Mezara diri diri uzanıp yatasım var.

Depresif duyguların bugün doruğundayım
Sanki bir intiharın hemen soluğundayım
Tesellinin moralin yine yokluğundayım
Canımı bir ilmeğin ucunda satasım var.

Hasan Hüseyin YILMAZ