Depresyon Şiiri - Yorumlar

Ahmet Emin Atasoy
132

ŞİİR


2

TAKİPÇİ

cinnet saatlerimi ben hiç düşünmemiştim,
ama koptu ince ip, dağıldı boncuklarım;
en derin bir buzlukta pişiyor sanki içim
peşim sıra koşuyor doğmamış çocuklarım.

yol habire çoğalıp daralıyor önümde
adım neydi, kimim ben, nereye gidiyorum?

Tamamını Oku

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta