Depresyon

canım öylesine sıkılıyor ki
kendimi denize atmak geçiyor içimden
ya da vurmak düşlerimi şarkılara...

sonsuzluğa çıkan bir yolda
adımlarımı saymadan yürüyorum
ne yana baksam ihanet
ne yana baksam ispiyon...

depremlerden arta kalmış bir enkaz
yukarıdan gelen bir felâket
ve sırı dökülmüş bir ayna gibi
yapayalnızım bu gece...

herkes yüzüme küsmüş sanki
sanki bir ben suçluyum bu şehirde
ve sütten çıkmış kaşıklar arasında
bir ben kirliyim...

kare kare fotoğraf arşivinde
bir bizim fotoğrafımız yasak nedense
ve aşk üzerine ne kadar ölüm
ne kadar kavga bestelenmişse
altında imzamız var bu gece...