Ruhumun derinliklerinde yine korkak bir çocuk
Artık cesareti de kalmamış yaşlandıkça bedeni.
Cesaret yerini tevazuya bırakmış,
İzlemekle yetiniyor dünyayı.
Ne yapsa boş bu beden çırpınsa da cesur değil ki.
Hele ki çalkalanırken yaşamı ne yapsın bu zavallı ruh.
Kime el atsın, kime sığınsın?
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
