bir çocuk çığlığı saklıyorum içimde
yanık elli
kirli yüzlü bir çocuk
dokunma artık diyor
dokunma kimseye
ben yanıyorum/ sen dokundukça
sus diyorum
sus ses etme
ben
kanıyorum
sen konuştukça
...
kavgamız bitince
ve ben dağılınca yine
öylece bakınırken kendime
toparlamaya neremden başlasam diye
bırak
diyor her seferinde...
bırak benzeme
tükürüp onların yer yüzüne
çekip gidelim el ele
annemize
...
Gülşen DestanoğluKayıt Tarihi : 26.7.2009 14:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!