Depresif Otobiyografi

Her sabah neden açıldıklarını bilmiyorum gözlerimin
Ya da neden kapandıklarını her gece yarısında
Ne zaman başladıysa bu macera
Ne zaman biteceğini de bilmiyorum
Dünüm, yarınım, yaptıklarım, seyirci kaldıklarım
Hayat kadar gerçek yalanlarım
Herbiri yalan olmuş anılarım

Ben her gece fezaya dalarım
Tek gördüğüm karanlık olan geleceğim
O parlayan yıldızlar hayata gülücük atışlarım
Hepsi gibi onlar da yalan

Hani Tanrı'ydı yalnız kalan
Hani her canlının bir eşi vardı
Kalpsiz taşı bile yosun sararken
Niçin beni saran sıcak bi ten çıkmamıştı
Ben neden yalnızdım?
Çok mu istiyordum?
Az mı vardım?
Ya doğmamalıydım, ya da olmamalıydım...