Depresif Haller Şiiri - Mehmet Bingöl

Susmak çare değildir bazen
Deli gibi haykırmak ister insan
Tebessümleri görmek bile istemez
Tek isteği huzur içinde ağlamak
Tek söz, tek dokunuş, tek gülüş. ölüm gibi gelir bazen
Koparmak istese de ruhunu benliğinden
Düğümlenmiş sevda bağı çözülmek istemez
Yalnızlık yoldaşıdır artık
Her gün beraber uyandığı
Gülmek sevmek kadar zor gelir
Ölüm ise nefes almak kadar kolay
Hataları sıralanır kapının önüne
O kadar çok hata yapmıştır ki doğruları gözükmekten utanır
Hatayı başkasında aramak daha kolay gelir
Kendisini masum gösterir söylediği yalanlar
Uzakları hep mutlu zanneder
Yanındaki huzuru göremez
O gün batımında sevgiliye yürümek istese de
Yollar bazen çıkmaz sokağa girer
Bilmelidir ki çare değildir çıkmaz sokaklarda pes edip ağlamak
Yılmadan savaşmalıdır kalbini kıranlarla
Ta ki umudunu yitirdiği o çıkmazlar aydınlığa kavuşana dek...