Depresif estetiği ile şizofren imgelerde ...

…………bütün şiirlerim sahipsiz aslında
sen bir yalıçapkını
bense albatros
gülümsetiyorsun beni/ ama……………

……..” hüznün Arnavut kaldırımı sokaklarının apış aralarını arşınlayarak,adımlarını sessiz ve takatsizce sıklaştırarak gözden yitiyor yaşam”………

Ömür, yeniden çatırdayarak diz çöktüğünde
“merhaba” dedi dilenci hüzün yeniden/…çekinmeden yüzsüzce

gölgeli yanılsamalar dolanırken /… kımıl kımıl dalgalarla
mum sönüşlü küllenmiş gözlerde /… sütlü kahve içimlik
hayal gerçek arası meddücezirlerde /… sarsak aksak, biraz histerik
izbe karanlığa kafa tutan buzul mavi /… yedi iklim açışlı
inadına yumuşacık,pamuktan bir bulut misali /… varla yok arası,hissettiren
saf,sevecen ve tüm içtenliği ile /… biraz da suskun
dokunduğunda sevginin elleri / …derinden ama eriten
kuştüyü yastık sanki, kabardı yalnızlık.. / …yüzleri eksik

ay ışığı saç uçlarından damlarken /…damıtırken kendini
gözyaşı billûrlarıydı, cehennem taşına dönüşen
buz tutan sessizlikte / … ayan beyan

gece abasını çıkardığında güne / … susabilen uğultusunda
ağaran tan göz kırparak yıldızlara / … yan yana (yana yana)
hataların affı için güzelleşecek zaman / … ç(ağlarcasına)
işte tam bu lâhzada;
kapat göz bebeklerini
ve
iyi geceler ömrüm.. / …efkâr kır

bir gün daha solarken/sönerken/ömrümde
bir yama daha dikiş tu/tmuştu/tuyordu yüreğime
peki,
dokunduğu/n/m yer ne renk!