Ben acılarımı hep yazdım, hep biriktirdim!
Onlarla gözümü kapadım,onlarla uyandım.
Sonra...
En ücra köşeme sakladım.
Orada tuttum, hiç çıkarmadım
Söz vermiştim kendime; sen geldiğinde çıkaracaktım.
Birgün babam öldü
Dayanamadım,sözümden caydım
Sakladığım yerden çıkardım.
Sonra...
Hayatı sıfırladım,kendime döndüm
Özüme baktım,seni gördüm
Sana döndüm.
Elimi göğsüme koydum sana dokundum
Bir ateş oldu içimde seni tuttum, sana yandım.
Susadım sonra..
Bir seni içtim, bir sana kandım.
Sonra...
Sana ne bir acı bıraktım ne de tek bir hüzün
eskiden kalan.
Biriktirmeye gelince
Alışkanlık devam ediyor
Geçmiyor bir türlü sen nereye oda seninle oraya
o yüzden yine biriktiriyorum
Şimdilerde elimde kocaman depresif bir aşk var
En ücra köşede senin için sana saklanan...
Sezen USLU
Sezen ÇobanKayıt Tarihi : 26.5.2009 16:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!