Depresif anlar. Şiiri - Mahmut Koray Biber

Kriz arifeleri nüfuz eder sayısız günah,
Yalanların kronolojisi çıkar durduk yere ve
ziyan edenin vay haline pişmanlıklarını…
Körüklenmiş düşmanlıklar söner,
elde kalan mutlu hatlar sıfır,
verilen onca ceza...

Kendini oyalamalısın,
Yok, hayır aslında düşünmelisin.
İyi kotu biri olmalısın.
Bilemiyorum…

Ölçüsü olamaz yazdıkların
Çizdiğin portrelere benzemez bu seferki.
Bu cümleler başka,
Bu hatlar başka ve
Bu bambaşka bir yüklem;
Değil ki bildiğin.

Fonda kalır yaşanmışlar,
“Sevmek” bütün zarfları yetersiz bırakır ardında
Sıfatsız isimler öznesi olamaz yaşamın, özelliklede sen olamazsın
Aklında kalan kelimelerden bir cümle bile kuramazsın
Bir cümle bile olamazsın…

Tüm bu devrik cümleler aklında, okuduğundan daha hızlı geçer..
Gözlerin seni ispiyon eder ve sen
Fakında bile olmadan
Göremediğin kendine
Ağlarsın
Ya da bir başkasına
Bilemiyorum…

18.12.2003