Sağa dön sola dön. Uyku zaten yoktu.
Enkazların altında kalan insanlar ve en çok da çocuklar o minicik yavrular.
İçim çok fazla acımaya başladı artık.
Filmdi o beyaz perdelerde anımsamalarımda kalan süper adamlar. Öyle bir güç. Saniyeler içinde beton ve demir yığınlarını kaldırmak.
O çocukları o karanlıklardan o soğuk ve ıslak zeminlerden duvarlardan kurtarmak. Hayal işte. Gözlerimle ışınlar saçarak onların yaralarını bir an da iyileştirmek. Korkuyu o minik yüreklerinden silip süpürmek...
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta