Depremler İçinde Şiiri - Şair Şahin Karaman

Yıl iki bin yirmi üç,
Günlerden Altı Şubat Pazartesi,
Geceler ayaz, geceler soğuk;
Kimi yorgunluğunu yatağına sermiş
Ve kimi de kasvetten uzak,
Yar koynunda murada ermiş.

Tik- tok sesleriyle
Eğirirken zamanı duvardaki saat,
Feryatlar yükseliyor aniden,
Vakit dördü yirmi geçe
Ve düşüyor yelkovan yerinden,
Depremler içinde o gece...

Uykular derin mi derin,
Meğer sıkıntısı bir başkaymış yerin!
Yıkıldı Malatya, Maraş, Hatay
Ve yerle yeksan oldu,
Henüz şavkı düşmemişken seherin.

Sanırsın yer yarılmış,
Gök çalınmış gecenin ayazında.
Nicesi canlar paramparça
Ve ürkek bir kuşun çırpınışında
Aniden yığılan enkazların arasında...

Kırıldı ülkemde fayların hattı.
Canlıyı, cansızı gümana kattı.
Kiminde yürekler kömür karası,
Oysa düşman bile elin uzattı.

Kan ağlıyorken insanlık,
Polisiye kuşatmayla yürüdü devlet
Onca acziyetin içinde
Ve küfürler savurmakta siyaset
Tepeden tırnağa bir başka biçimde.

Boş durmadı yağmacılar,
Sıyrıldılar sindikleri inlerinden
Ve süzüldüler enkazların arasına,
Bir ceylanın feryadına koşan
Vahşi doğanın leş yiyicileri misali...

Ve üşüştüler her biri bir yandan,
Göçüklerin altında yükselen
Feryatlara aldırmadan
Ve dövülürken küçük hırsızlar,
Alkışlarla karşılanıyordu
Sefalet mucidi büyük hırsızlar...

“İhmal değil, doğanın kaderi” denildi.
Oysa doğa değil, aymaz yenildi.
Evet, bu yüzden, işte bu yüzden;
Şahin’ler ve serçelerin nicesi
Ayrılık şerbetini zamansız içtiler
Ve beyitlerde izlerini bırakıp geçtiler.

28/ 02/ 2023