Depremler Şiiri - Turgay Ata

Anlatmak ne mümkün hüznü o an ki
Yangın söndü lakin külü ağlattı
Ağlayan sadece biz miydik sanki
İç çeken şeyda bülbülü ağlatti...

Bu kaçıncı hata yerle bir etti
Ocaklardan hicran, ağıtlar tüttü
Nice canlar bir bir ayrıldı gitti
Goncayken kavrulan gülü ağlattı...

Parça parça etti salladı durdu
Bir o yana, bir bu yana savurdu
Anneler, babalar göğsüne vurdu
Yaprağı, çiçeği, dalı ağlattı...

Gecenin yarısı saatın kaçı
Deprem var dediler, yoldurdu saçı
Kim alır üstüne asırlık suçu
Figanlar yükseldi, dili ağlattı...

Nasıl bir acıdır, nasıl bir hüzün
Biri bin parçaydı feryadın sözün
Yaktığı, yıktığı ateşin közün
Tutmayan kanadı, kolu ağlattı...

Ağlamak başkadir ders almak başka
Keşkeler faydasız, hep deriz keşke
İnsan güvendeyse yönelir aşka
Vuslat sayıklayan yolu ağlattı.

turgay ata

Allah ülkemizi kaza bela ve afetlerden korusun. Bizlere ders almayı nasip etsin inşallah.