Düşlerinin en güzel yerinde,
Gençleri ve bebeleriyle
Öldüler.
Ölülerin yüzleri
Tozdu, topraktı.
Kimileri betonların altından çıkarılacaktı.
Birisi, çok şükür diyordu
Tek bacağını kaybettiğine.
Kaderdi!
Kaderleri üç torba çimento,
Beş on kilo demirdendi
Çalınanlar.
Depremin arkası
Ucuz bir yaşam.
Ve beleşten mezarlıklar;
Öldürülen şehirlerde
Yedi katlı apartmanın dibinde.
Kayıt Tarihi : 25.4.2008 16:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!