Depremin Adı Şiiri - Ali Altun

Depremin adı…
Depremzedenin gözlerinden akan sel,
Uzanacak ele bağlanan bel,
Muhtaca yürekten uzanan mübarek el,
Veren elden alan ele esen yel.

Depremin adı…
Enkaz altında kalan insanlar,
Umutlar, endişeler, sevgiler, heyecanlar,
Büyüyen, büyüyen kocaman olan “o an”lar,
Alın teri, göz nuru, gözyaşı ile geleceğe bağlananlar.

Depremin adı…
Sessizliğin, kimsesizliğin tercüman olduğu dil,
Eşi, âşiyânı, baharı olmayan bülbül.
Kardeşin kardeşe yüreğinden uzattığı gül,

Depremin adı…
“Benim topum enkazın altında kaldı abi.”
“Ne yapıyorsunuz? ” sorusuna “Ağleniyok.” cevabı.
Nicelerinin taşların altında kaldı kalbi.

Ya nedir depremin adı?
Ve Mevlana’ya sormuşlar:
“Aşk nedir? ”