Depreme Ağıt Şiiri - Ömer Liman

Kaderimiz oldu affolan imar,
Hanemiz mezarlık odamız mezar,
Figan edemeyiz efendi kızar,
Usul usul otur, sor soğuk soğuk.

En son evladıma baktı gözlerim,
Resmetti yüzünü aktı gözlerim,
Söndü yüreğimi yaktı gözlerim.
Sen benim yerime gör soğuk soğuk.

Silindi hayalim kayboldu anım,
Dondu damarımda kurudu kanım,
Can verdi çevremde evladım canım,
Enkazlar altında dar soğuk soğuk.

Günlerce bekledim kısıldı sesim,
Terketti canımı en son nefesim,
Yarım kaldı söndü arzum hevesim,
Naşımı kabrime sür soğuk soğuk.

Derdimiz muhteşem çilemiz nadir,
Kadrini bildiğim bilmedi kadir,
Şefkat kara borsa merhamet bodur,
Kabrimde namaza dur soğuk soğuk.

Soğuk çadırlarda ruhum üşüdü,
Kısıldı feryadım, ahım üşüdü,
Başım üşüdü külahım üşüdü,
Üstüme yorganı sar soğuk soğuk.

Adıyaman Hatay Malatya Maraş,
Hepsi aynı candır hemi de kardaş,
Diyarbakır Antep, Elbistan sırdaş,
Osmaniye'ye el ver soğuk soğuk.

Deprem kader değil, yönetim bozuk,
Yüzbinler canları acıttı yazık,
Dünya malı neydi? Parmakta yüzük,
Artık hesabını sor soğuk soğuk.