Depremden Sonra Gülce Buluşma

Acı sürpizlerle kaldık başbaşa

Deprem geçti.,ama enkaz duruyor..

Kolonlar toz olmuş girmiş taş taşa

Esen rüzgar sanki dünü karıyor...

Evimiz yıkıldı

Dışarda kaldık

Su içecek bardak

Kova yok, küp yok

Ekmek yok

Tüp yok

Bize yardim edin

Yardim edin

Her nokta karışık,panik, telaşa

Yataktır yanaklar süzülen yaşa

Öyle muhtacız ki dosta,gardaşa

Dar günde olmayan neye yarıyor...

Enkaz yığınları

Dehşetli, korkunç

Kaç nefes kesildi

Kaç can çekişir

Kaç çocuk,kaç yaşlı

Kaç genç

Ezildi..

Can havlindeyiz

Bize yardım edin

Yardım edin..

Yaz da veda etti girmişiz kışa

Kar,yağmur altında serildik yaşa

Garip,biçareler nereye koşa

Sordukca kalplere hüzün yürüyor..

Çadırın hükmü ne

İncecik perde,

Ne sersek yaş çeker

Bulandık derde

Bu kış kıyamette

Hepimiz zorda

Bize yardım edin...

Yardım Edin!

Döndü koca şehir şivan yerine

Ercişli Emrahın eli virane

Yaram yüzeydeydi indi derine

Ah saldığım nefes hüzün veriyor..

Hemen şimdi alın

Götürün bizi

Bir sıcak iklime

Yetirin bizi

Bebekler ölüyor

Oğulu,kızı

Unutmayın asla

Çekişen canı

Bize yardım edin..

Yardım edin!

Bu bir davetiye sanki ecele

Dağ başında kış ne bir bak incele

Bu böyle sürmesin aman acele

Ozan Sentezinin aklı duruyor...

Bize yardım edin...

Yardım edin !