Deprem sonrası Sapanca’yı dolaştım bu gece
Erkekler, beni olduğum kadından çok
Masum bir çocuk sanıyorlardı.
Ben endişeyle bakıyordum karanlıkta,
Sular altına girmiş eski bir otele.
Kar başlamıştı, yağmurla Istanbul’a döndüm bu gece
Kadınlar, beni olduğum insandan çok
Akıllı “bir başka dünya yaratığı” sanıyorlardı.
Ben bu evrende olabileceğim en küçük şeydim,
Bunu söyleyiverdim göğsümü gere gere.
Bu gece, sen vardın, ben vardım, biz vardık, bir şekilde
Yaşamı yaşamaktan daha çok
Bir savaş alanı sanıyorduk.
Ayrıldık, fedakar ve vakur
Sorular sorulmuş, bizi bekleyen o geleceğe.
Kayıt Tarihi : 28.9.2001 02:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!