Marmara Bölgesinde güneş tutulması gerçekleşmeden öncesinde, İstanbul Beykoz'da akrabalarımın yanına tatile gitmiştim.Güneş tutulmasının gerçekleştiği günün gecesinde gökyüzündeki kimi yıldızların kayarak denize düştüğüne bizzat şâhit oldum.O gece rüyâmda iki tane yamâç gördum bu yamâçların üzerinde evlerin olduğunu ve bu evlerın şiddetle sallanarak yıkıldığı ardından evlerden kurtulan insanların çığlıklar atarak sokaklarda koşuşturdukları gördüm.Ve üzerine beyaz bir cübbe giymiş sakallı bir dede bana burasının Gölcük olduğunu söyledi.(Gölcüğ'e daha önce hiç gitmedim) Görmüş olduğum bu korkunç rüyânın etkisiyle ağlayarak uyandım.uyandığımda saat sabaha karşı 05.oo sularıydı.yanımda bulunan teyzemin kızı ağlama sesimle uyanarak bana sorular sormaya başladı.
[neden ağlıyosun, rengin neden soldu yoksa kötü bir rüyâmı gördün ]dedi.
Rüyâmı teyzemin kızına anlatarak birlikte analiz ettik ve sonuç olarak rüyâmın gündüz konuşmuş olduğumuz güneş tutulması olayının etkisiyle bilinçaltı olarak gördüğümü düşündük.
İnsanların çığlıkları beni çok etkilediği için, gördüğüm rüyâ zaman zaman aklıma geliyordu.
Bir sonraki gün üsküdar'daki evime gitmek için yola koyuldum. Evimin kapısını açmamla birlikte evimde bulunan muhâbbet kuşumun daire kapısından dışarıya fırlayarak apartmanın içerisinde havada uçmaya başladı.Evcimen bir kuş olduğu için ben onu çağırınca omzuma kondu.Az sonra tekrar aynı seyi yapmasıyla yine çağırdım.
Hayatında hiç kaçmayan kuşumun kaçmaya çalışmasına çok şaşırmıştım.Ve şöyle düşündüm. Arkadaşim yemini ve suyunu vermemişmiydi yoksa kafesin kapısı kapalımı kaldı?
diye düşündüm.Birlikte salona girdik.Baktım ki; kapısı açık, yemi ve suyuda mevcuttu.Elime bir avuç yem alarak kuşuma uzattım. Hiç yem yemeyişi fakat çok fazla su içmesi dikkatimi çekti.
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
