Mazlumlar Allah diye feryat eder,
Deprem olur yer sallanır ahından.
Sesi Arşı Alaya kadar gider,
Duyunca insan dellenir ahından.
İnsanın içini bir ateş basar,
Gönüle varıp sevdasını asar.
Dili lal olur sağlam insan susar,
Tat olan insan dillenir ahından.
Dert ile dertli deli olup yatar,
Hasta olur kalbi Hak diye atar.
Acıyla yüreği sanki buz tutar,
Rüzgarla hava yellenir ahından.
Sevda çeken gönlünü cana verir,
Sevgisiyle dağların karı erir.
Topraktaki kuru ağaç yeşerir,
Yaprak çıkarıp dallanır ahından.
Yusuf sevdası ile kucak açar,
Rüyada aşkın badesini içer.
Bir zaman sonra sıkıntısı geçer,
Yürekte ateş küllenir ahından.
Kayıt Tarihi : 25.3.2013 19:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!