Deprem Mekke Medine Şiiri - Zeki Günay

Şiir on üç hece, on ikiye gelince,
On iki gündüzde mi, Ey geceleyince.
Saatli kule, fay yerden gelir serince,
Deprem Mekke Medine, Kabe devirince.

Mekke toz dumanken, insan hüsranda durur,
Hadise fetih? Ya fetihten sonra bulur.
Yer kılıç saplı, sen kabe, kabe sen olur,
Deprem Mekke Medine, Kabe devirince.

Bir gün kurur otlar, kurur ıslak topraklar,
Ağaçlardan yere, savrulur tüm yapraklar.
Din satan Müşrik münafık fasık alçaklar,
Deprem Mekke Medine, Kabe devirince.

Hayli zaman var, yinede yakın sayılır,
Hakk yolunda dik dur, kafir olan bayılır.
Kıyametten sonra, kabir kullar ayılır,
Deprem Mekke Medine, Kabe devirince.

Kul Zeki yaz gayrı, mümin kafirden ayrı,
Yokuş çıkamayan kul, inemez bayırı.
Mekke Medine gördü, yeşillik çayırı,
Deprem Mekke Medine, Kabe devirince.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY