Deprem Kuşları Şiiri - İbrahim Özğan

ardısıra yürüdüğüm deprem kuşları
gözlerimde endişeler hayata dair
korkulardan değil bilirim
benimkisi papatyanın yaprağındaki kımıldanış

susuz yaz akşamlarında
demir bir oluktan akan soğuk su gibi
özlediğim sevdalı bir yürek
ve ona dair bir endişe içimde
hiçte yanlız değilim aslında
solmuş güllerim var başucumda
ve defterimde karalanmış şiirlerim
ve cem karaca
'sevda kuşun kanadında ürkütürsen tutamazsın'

bilmem kaç sevda ürküttüm
bilmem kaçını yüreğimden çaldılar
nazlı seher uykularımı hançerlediler
tamda sevdalı zamanlarımda
bilmem kaçı oyunlar oynadı kendi gönlünce
yürek kıymeti bilmeyenler
yinede bıkmadım sevdalanmaktan
yinede solmadı bu yürek
yorulmadı taşlara değmekten
bilmem bilirmisin
sevdalı bir yüreğin nasılda ezildiğini
kayalar arasına sıkışmış yosunlar gibi

ardısıra yürüyorum deprem kuşlarının
yürek depremler yaşamadan
olgunlaşmazmış sevda üzerine
yürek yaralanmadan bilmezmiş kadir kıymet
şimdi artık yeni depremler yaşamalıyım
ve görmeliyim aşkın gözbebeğini
bir gözelin yürek ortasında
'sevda kuşun kanadında ürkütürsen tutamazsın'........

2005 ölüdeniz