Deprem Korkusu Şiiri - Mahir Başpınar

Bu duygu bir başka, anlatması zor,
Kalbim çarpar, içim titret, korkarım.
Yerleşti zihnime küllenmeyen kor,
Kalbim çarpar, içim titrer, korkarım.

Yatak kımıldasa aklımız çıkar,
Gözler tavandaki lambaya bakar,
Çıkmaz olur nefes boğazı tıkar,
Kalbim çarpar, içim titrer, korkarım.

Yoldan araç geçse, fazla ses çıksa,
Biraz yağmur yağsa, şimşekler çaksa,
Birisi aniden ayağa kalksa,
Kalbim çarpar, içim titrer, korkarım.

Başım döner oldu, zihnim bulanır,
Ayaklarım birbirine dolanır,
Yüreğim kabarır, gözüm sulanır,
Kalbim çarpar, içim titret, korkarım.

Sıcak yuvalara hasret kalmışım,
Hayal kurup eskilere dalmışım,
Azat edip, kıt aklımı salmışım,
Kalbim çarpar, içim titrer, korkarım. 

Nice ocakların ışığı sönmüş,
Kimi tuz buz olmuş, kimisi yanmış,
Memleket hayalet şehire dönmüş,
Kalbim çarpar, içim titrer, korkarım.

Mahir, güven olmaz yalan dünyaya,
Akşam atlı olan, sabaha yaya,
Zengin muhtaç olur, bir bardak çaya,
Kalbim çarpar, içim titrer, korkarım.

Mahir Başpınar