Deprem - II Şiiri - İrfan Kurşun

Deprem - II

Yüreğimin merkezinden
Bir deprem yayıldı memleketime
Adını andığım an ki kadar
Şiddet dolu
Biçare feryatlar arşa’ı alaya yükselirken
İnsanlar bir öldü
Ben bin yaşadım
Oysa her enkaz altından çıkarılan sendin
Kahrolmadım
Ağlamadım
Hatta bir faniye
Ne olur koy kalbime ellerini
Bbir yakınım daha ölmüş gibi
Teselli et beni bile demedim”
Çünkü ölen sendin
Senin her ölüşünde
Kanım kanlandı
Canım canlandı
Kalbimde inşa ettiğim sana dair aşkı
Deprem kuşatması ile öyle bir sarstım ki
Ebabil kuşları gıpta ettiler
Geçmişten bana
Enkazından binlerce ölü çıktı
Her çıkan ceset sana aitti
Ve her ölüşünde
Ben yeniden dirildim