1972--Osmaniye -Finike
Deprem vurdu canevimizden
Allahtan geldi Allahtan geldik
Yalan dünya hep yalandı
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Hepimiz ağlıyoruz, yas tutuyoruz. Enkazdan bir kişi kurtulsa sevinçten ağlıyoruz. Her bir yiten canımız için ayrı ayrı üzülüp ağlıyoruz. Ülkemiz olarak çok büyük bir sınav veriyoruz. İnşallah el ele bu büyük afetin yaralarını bir an önce sarmayı başarırız. Depremde vefat eden insanlarımıza Allah’tan rahmet diliyorum. Rabbim yaralılarımıza acil şifalar versin. Rabbim beterinden saklasın. Milletimizin başı sağ olsun.
Sözün bittiği yer, bu saatten sonra elbette sadece sabır ve sebat ve yaraları sarmaktan başka bir şey yapılamaz, ancak bunun tedbiri alınamaz mıydı? Bu deprem yaşansa bile bunca yıkımın bunca can kaybının önüne geçilemez miydi? İnancımıza göre; tedbir takdir kaderi ilahi sıralamasını göz ardı ederek yaşanan her şeyi kadere yıkmak nasıl inançla ifade edilebiliyor bir türlü anlayamıyorum. Bir çok insan da anlayamıyor, sonuçta hepimizin yüreği yandı hepimiz yıkıldık Rabbim bir daha yaşatmasın. Ellerine hisseden yüreğine sağlık diyor bu vesile ile depremde hayatlarını kaybedenlere Allahtan rahmet yaralılara şifa tüm Milletimize başsağlığı diliyorum.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta