Deprem Ağıtı Şiiri - Dursun Doğan

İki bin yirmi üç, aylardan Şubat
Bir zelzele düştü nazlı Vatana
On vilayet verdi büyük zayiat
Her tarafı yıktı döndü ziyana

Ziyan oldu viran cadde sokaklar
Yer yarıldı koca koca çatlaklar
Bütün dünya duydu söndü ocaklar
Kara haber tez yayıldı cihana

Cihan koptu geldi büyüktü telaş
Enkazın altında Adana Maraş
Kalmadı yapılar taş üstünde taş
Asrın felaketti vurdu her yana

Her yan çok sallandı dehşetli andı
Yükseldi çığlıklar arşa dayandı
Feryat sesleriyle yürekler yandı
Yazık oldu Antep Adıyaman'a

Adıyaman Hatay Malatya Kilis
Bir yanda toz duman bir yanda kar sis
Türkiye günlerce herkes tutu yas
Halk seferber oldu koştu meydana

Meydanlarda halk gösterdi vefayı
Diyarbakır Osmaniye Urfa'yi
Darmadağın etmiş ikinci fayı
Deprem mezar oldu binlerce cana

Can bedende çıkmış her taraf dolu
Kimi başı kopmuş kiminin kolu
Binlerce yaralı binlerce ölü
Ya Rabbi yardım et sabi sübyan'a

Sabi sübyan ağlar herkes perişan
Kapandı tüm yollar yoktur bir koşan
Yaralıyı kurtarıyor ulaşan
Durumlar çok feci döndü dumana

Duman etti işler çokça zor oldu
On tane vilayet tarumar oldu
Öz evi kendine bir mezar oldu
Asrın felaketti kıydı İnsana

İnsanlar insandan umudun kesti
Bu rüzgar bu defa çok acı esti
Bütün binaları yıkmak mış kastı
Yerle dümdüz etti döndü yeksan'a

Yeksan etti hemde savurdu yele
Bu nasıl affetti nasıl zelzele
Bütün halk topyekûn verdi elele
Mehmetçik kızılay koştu dermana

Derman erzak geldi her taraf doldu
Yurdun bütününden yardımlar geldi
Bu acı derinden yürekler deldi
Milleti dağladı döndü volkan'a

Volkan gibi yandı koptu bütün hat
Enkazın altında yok oldu hayat
İki bin yirmi üç, tam altı Şubat
Bu deprem tarihe düştü zamana

Her zaman Kur'an'ı koru Allah'ım
Bu Yurdu Vatanı koru Allah'ım
Sen sabi sübyan'ı koru Allah'ım
Cümlemizi koru lütfi ihsana

Aşık Kevser der; durumlar böyle
Kara günler geçer hep gitmez öyle
Rabbim duamızı sen kabul eyle
Gel yalvar Allah'a Yüce Rahman'a

Aşık Kevseri