Deprem Ağıtı Şiiri - İsmail Malatya

Vallahi kıyamet kopuyor sandık
Kalbimize ateşler düştü, yandık
Isınmaya, uyumaya utandık
Bilincimizin yittiği yerdeyiz.

İçim yandı, ne binalar yıkılmış
Sağ olanlar sokaklara dökülmüş
Hepsi şokta, boyunları bükülmüş
Takatimizin bittiği yerdeyiz.

Söylemesi kolay, on il abi on
Bir kar yağmış, her yer ayaz her yer don
Bir daha yaşatma Rabbim olsun son
Canımıza tak ettiği yerdeyiz.

Bu zorlu imtihan bu on ilinmiş
Yanmış kalpler, dilim dilim dilinmiş
Bazı köyler haritadan silinmiş
Tükendik artık, yettiği yerdeyiz.

Deprem geliyorum demiş, görünmüş
Ailece şehadete yürünmüş
Şehirler bir sessizliğe bürünmüş
Ah, baykuşların öttüğü yerdeyiz!

İsmail MALATYA ne büyük acı
Ölmüş ana baba, enkazda bacı
Çaresiziz, olduk size duacı
Biz gücümüzün yettiği yerdeyiz.