Deprem (Adana Ceyhan) Şiiri - Bayram Tunca

Aylardan haziran, günlerden cumartesiydi
Hava da sanki cehennem sıcağı gibi sıcaktı
Bir uğultuyla dolu yağıyor gibi patırtı koptu
Korkudan sanki bütün insanların ödü koptu

O gün insanlar, sağa/sola kaçacak deniyordu
O gün, aynen öyle oldu, sanki kıyamet koptu
Ana, baba, çocuk, sevenler birbirinden koptu
İnsanlar, canı canânı bırakacak kadar korktu

Şair der; ‘büyük musibetler hep umuma gelir’
Geldiğinde masum cani ayırt etmeyerek gelir
Zengin-fakiri, genç-ihtiyarı, kayırmadan gelir
İmtihan sırrı bozulmasın diye hep böyle gelir

Deprem bu kez de Adana ve çevresini salladı
Hiç de zengin misin, fakir misin diye sormadı
Hiç kimseyi istisna edip, ayrı kefeye koymadı
Yüzlerce insanın canını aldı, yine de doymadı

O gün sanki, burada küçük kıyamet kopmuştu
Bütün herkes, sağa sola kaçışmaya çalışıyordu
Ambulanslar siren, arabalar da korna çalıyordu
Deprem şokunu atlatabilen akrabasını arıyordu

Yollar trafikten kilitlenmiş, insan yaya gidiyordu
Adem, kaldırımdan ziyade, cadde de yürüyordu
Feryad-ü figan eden, matemli havayı artırıyordu
Kesildi elektrik/telefon, hiçbir yerle irtibat yoktu

İlk defa ben de kendi erkekliğimden şüphe ettim
Çünkü ben de ilk defa böyle bir deprem yaşadım
O dükkandan çıkar çıkmaz, insan seline kapıldım
İstemeyerek de olsa, eşim çocuğumdan ayrıldım

Adanalı günlerce endişeyle yatıp, korkuyla kalktı
Bazı insanlar artçı depremlerde kendini yere attı
Yüzlercesi yaralanıp, aylarca da hastanede yattı
Adana depremi, bazı insanlar için kara bir bahttı

Deprem bu sefer de Adana ve ilçelerini seçmişti
Adana depreminin şiddeti, '6.02' kuvvetine eşti
Ölenlerin sayısı “146” yaralıların sayısı bini geçti
Adana Ceyhan depremi işte böylece tarihe geçti

Şair Bayram der; bu depremden bari ibret alına
Milletçe bu hususta verilen sözlere sadık kalına
Çürük yapılaşmayla kıymayalım insanın canına
Aksi halde hiç yakışır mı Türk Milletinin şanına

B.TUNCA/15.05.2000