Kar altında bir sabah,
Güneş doğmuyor neden?
Gök yüzümü kaybettim,
Duvarlar düşüyorken.
Yıkıldı birden dünyam,
Hayat geçti gözümden,
Işıklar arıyorum,
Yukarlarda bir yerden.
Yorgun gözler uykusuz,
Ölüm gelir sorgusuz,
Bir tenhada yalınız,
Saatler geçer, geçer, geçer…
Akıp gidiyor zaman,
Hayatım tükenirken,
Dualar ediyorum,
Yerin en derininden.
Gök yüzünde melekler,
Geceme iner iner,
Karanlık bir gecede,
Gönlüme ışık saçar.
Durmak bilmez koşarak,
Nice dağlar aşarak,
Ölümle yarışarak,
Yeni kapılar açar.
Çağırırlar gelemem,
Yerim nere bileme,
Söyle derler diyemem,
Nefesler biter, biter, biter…
Candan öte candırlar,
Canı kurtarmak için,
Canın iste verirler,
Bir can yaşatmak için..
Hepsi birer melektir,
Yerde gezer aslında,
Kahramanlardır onlar,
Kalbimin masalında.
Kayıt Tarihi : 3.10.2023 13:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu eser felakete maruz kalan tüm depremzedelere ve onları kurtarmak için canlarını ortaya koyan tüm kurtarma ekiplerine ithafen yıkık gönlümüzden dile gelmiştir. Hayatını Kaybeden Canlara Rahmet Kalanlara Sabırlar Diliyorum. Ozan Yusuf Alper
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!