Gecenin mağrur karanlığında
Uyuyordu insanlar
Ve sonra
Çığlık çığlığa kalkıştılar ayağa
Koşuşuyordu insanlar
Savruluyordu duvarlar bir tarafa
Ve bebekler ağlıyorlardı
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




yaşamayan bilmez...saygılarımla...
'' depremden üç yıl sonra Adapazar ına gitmiştim...
yeni yeni izler silinmeye başlamıştı...
çarşıya çıktım...
etrafımda tekerlekli sandelye içinde insanlar vardı ...
allah allah dedim bu şehirde ne kadar bedensel engelli var ...
niye acaba ...
bir den depremi hatırladım ...
sebep oydu...
ölenler ölmüş, kalanların ruhları ve bedenleri
yaşadıkları sürece depremin izlerini taşıyacaktı...
umalımda tekrarlamasın böylesi felaketler...
sevgiler...
'Yasayan bilir iste o an zaman durmustur gücalmak icin gözler ararsin bakislarda ki korkulara sarilirsin yardim imkansizdir bir tek yaradana siginirsin.....beni aglattin yüregi güzel insan cok güzel anlatim kutlarim..'
aslında doğanın bir mücizesi ama insan eli değince bir felaket oluyor...tebrikler...''
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta