İçim enkaz yığını şu sıralar
İkiye bölünmüş duygular
Bir yanım hüzün bir yanım umut
İzini silmeye gücü yeter mi zamanın
Bir gürültü ki yeri yerinden oynatır
Kıyamet midir gecenin bir vakti kopan
Nasıl bir dehşettir bu, yüzler kireç misali
Bembeyaz ,soğuk ölüme en yakın renk
Oysa yıkılan duvarlar değil hayatlarmış
Canlar çıkıyor enkazlardan biri öksüz biri yetim
Pamuklara saramadıklarımızı sarıyor toprak
Meğer tabut içinde yaşadığımız evlermiş
Her yitirilen hayat, mevsimleri anımsatıyor
Karanlık bir gecenin içinde gündüze hasret bedenler
Kulaklarda sessizliği bozan feryatlar
En derinlerde yaşamaya dair umutlar
Muhammet gök ✒️
Kayıt Tarihi : 23.3.2024 23:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
11 vilayeti kapsayan 6 Şubat depremine ithafen yazılmış dildare kitabından bir şiir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!