Deprem.... Şiiri - Sibel Kılıç Sevdayeli

Yer yarıldı dağ bölündü ezildim
Gülüm soldu kanım dondu Türkiye'm
Kavim kardaş çukurlara dizildim
Gülüm soldu kanım dondu Türkiye'm

Üstüme çullandı, otagım barkım
Zemheri üşüdü kitlendi çarkım
Yaşanmadı böyle büyük bir yıkım
Gülüm soldu kanım dondu Türkiye'm

Kabus gibi geldi uykumda çöktü
Çaresiz bıraktı boynumu büktü
Vicdanı olanı yollara döktü
Gülüm soldu kanım dondu Türkiye'm

Afad'ın hükmüyle yörüngem şaştı
Çığlıklarım toz dumana karıştı
Gözyaşım sel oldu enkazdan taştı
Gülüm soldu kanım dondu Türkiye'm

Anam babam oğlum kızım yiğidim
Göklere yükseldi ah'ım ağıdım
Gözlerimin feri söndü soğudum
Gülüm soldu kanım dondu Türkiye'm

Şansa küsmek gönüldeki kuraklık
Bilinçsizlik beyindeki çoraklık
Felakete teslimiyet korkaklık
Gülüm soldu kanım dondu Türkiye'm

Nefes varsa umut vardır yarında
Sibel"im çırpınır can pazarında
Bir tarafım gurbet, köyüm bir yanda
Gülüm soldu kanım dondu Türkiye'm

Sibel KILIÇ....