Deprem Şiiri - Eşref Karadağ

türkülere sığınmış mülteci bir hüzünüm
ne duyan var çığlığımı / verem uykularda
ne bir dudak izi çatlamış sazımda
yağmalanmış / harami pusularda
sana dair tüm notalarım
tutulmuşum / çevrilmişim
çıkmaz bir yalnızlıktır dilimdeki tek adres
gecenin tortusu gezinir geçitsiz damarlarımda
damarlarım bildik bir fay hattı / kırılgan
ıslak bir korku yağar bedenime
kaçamam / çözülür düşlerimin bağı
sensizlik richter ölçeğini parçalar
ölçemez üşümüşlüğünü yüreğimin

b e n

b u

d e p r e m d e

ö l ü r ü m

adın çıkar da vefasıza / alamazsın
bir daha hiçbir aşkın ihalesini

Ekim, 2004