Deprem Şiiri - İsmet Kanat

Güneş, kuşlar güzel bir gün,
Param çoktur heryerde ün,
Evim paha biçilmezdi dün,
Taki bunlar gün agarmadan.

Akşam eve şöför getirdi,
Hizmetçiler yemek yedirdi,
Kedimin ismi tekirdi,
Tabi bunlar gün agarmadan.

Mülk için kendimi paraladım,
Helalmiş harammış aramadım,
Kasamda mazlum aramadım,
Taki bunlar gün agarmadan.

İnsana degeri para ile biçtim,
Parasız ben bir hiçtim,
Altın tasta çok su içtim,
Lakin bunlar gün agarmadan.

Agardı gün kalkamadım,
Çoçuguma süt alamadım,
Bir bardak su tadamadım,
İnsan ol insan saç agarmadan.

Ahirime gül alamadım,
Bir dakika mühlet alamadım,
Mazlumun yanında olamadım,
Taki depremle gün agarmadan.

Gün agardı göz karardı,
Neydi o ses ugultu ve güç,
Beden öldü ruh sarardı,
Dilim koptu sanki bagırmadan.

Yaradana şükr eyledim kesmedi,
Ruhum bana bakıp esnedi,
Duvar lastik gibi esnedi,
Dilim koptu Yaradana duadan.

Mevlam hiç kimseye vermesin,
Çoluk çocuga el degmesin,
Deprem nedir bilmesin,
O an saçım agardı korkudan.