D eprem değildi beni öldüren.
E lini son bir kez tutamadığım kızımın çığlığıydı,
P embe hayallerinin enkazın altına sıkışıp kalışıydı beni öldüren.
R üzgar estikçe kızımın kokusu burnuma geliyor.
E n güzel kıyafetleriyle gözümde canlanıyor.
M asal bu ya, son bir kez babası kızının elini tutup parka gidiyor.
Erdinç KılıçKayıt Tarihi : 12.2.2023 17:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Enkaz altında kalan kızının elini bırakmayan baba Mesut Hançer ve prensesi Irmak Leyla'nın anısına.
![Erdinç Kılıç](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/02/12/deprem-333.jpg)
Selam olsun kaleme
TÜM YORUMLAR (1)