Altı Şubat sabahın dört onyedisi
Gözlerimiz,uykudan ölüme uyandı.
Ya Rab! neydi bu böyle bize yaşattığın;
Beynimin derinliklerinde bir feryat
“BEN BURADA ANNEMİ,BABAMI NASIL BULAYIM?”
Enkaz altında mı birileri ölüyor,
Yoksa üstünde mi yürekler kan ağlıyor?
Kayıt Tarihi : 7.2.2023 02:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sabahın dördünden beri haberler telefonlar ve ülkeyi yasa boğan bir deprem. Ertesi gün sabahın ikisi olmuş sosyal medyada deprem haberlerini incelerken bir görüntü geldi sanırım Hatay’dan. Biri enkaz üstünde feryat ediyor ben annemi babamı bu enkazda nasıl bulayım diye. Hüngür hüngür ağlarken dudaklarımdan kaleme bu sözler kaldı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!