Deprem Şiiri - Yavuz Şimşek Selimi 2

Yıl 1999 aylardan ağustos
Kurt, kuzuya karıştı dost
Ne saray kaldı ne de post
Sallandık ileri geri

Her gece sallıyor bizi
Tıkır tıkır beşik gibi
Yaylı bir fayton üstünde
Sallandık ileri geri

Feryat figan arasında
Derin uyku sırasında
Saat gece yarısında
Sallandık ileri geri

Kimi ayık kimi sarhoş
Kimi yorgun baygın düşmüş
Görenlerin aklı kaçmış
Sallandık ileri geri

Sesler gelir avaz avaz
Kimi tekbir, kimi niyaz
Mahşer yeri kimse duymaz
Sallandık ileri geri

Cadde Sokak insan seli
Kıyametin ilk mahşeri
Meydanları hesap yeri
Sallandık ileri geri

Kat kat yüksek apartmanlar
Katlar arasında canlar
Yere inmiş tüm kolonlar
Sallandık ileri geri

Yaşlısı, genci tüm insanlar
Hayatta kalan tüm sağlar
Ana ,baba, çocuk ağlar
Sallandık ileri geri

Yatı, katıyla öğünen
Fakirim diye üzülen
Arz ın üstünde tepinen
Sallandık ileri geri

Üstümüz mavi gökyüzü
Yer altı dipsiz bir kuyu
Yitirdik tatlı uykuyu
Sallandık ileri geri

Sevinme malın mülküne
Öğünme samur kürküne
Sevinme saray, köşküne
Sallanır ileri geri

Allah hayr etsin hakkımızda
Ölüm her an ensemizde
Sur üflendi uykumuzda
Sallandık ileri geri