Şiirim doğar, sancılı, çığlıksız gecelerimde,
İçim sarsılır, sonrasında depremler kalemimde,
Enkazda bir boşluk bulur saklarım sabrı hecelerde,
Mürekkep, damlar kağıda gözlerimden, sessizliğimde.
Nice uğraş verdim yaşamayı sevmeye gönlümde,
Olmuyor işte insanlığın hevesleriyle ben, aynı kefede,
Dağın zirvesine aşık ruhum çekiliyor bedenden, eteğinde,
Kalkmıyor başıma takılı gözlerim, başına buyruk dikili yerde.
Kayıt Tarihi : 24.2.2020 10:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!