Deprem Şiiri - Tahsin Çoktan

gece yarısıydı tanrım
anzısın gelip gitti
şimdi göçük altında
baba çocuk ve annesi
amca teyze ve kardeşi
kimi umutla bekler
kimi ışığı söner
kimi yarını düşünür
kimi candan umut keser
beton döktün kumdan çaldın
beşe aldın ondan sattın
körpecik filizleri
hiçmi hesaba katmadın
hiçmi acımadın
çaldın çırptında ne oldu
onca insanlar yok oldu
Allahtan hiçmi korkun yoktu
deme nerden bileceğim.
duymadınmı erzincanı
yada dün sakaryayı
şimdide gel gör vanı
deme nerden bileceğim.