Deprem Şiiri - Gökhan Salter

Bir kış ayı hava çok soğuk
Bütün millet dışarılarda çayırlarda
Zifiri bir karanlık
Ve bir sürü tost olmuş binalar...

İşte bir umut kapısı daha
Tost olmuş binaların altından
Bir insan daha çıkartılıyor
Tamam bu canlı doğru ambulansa
Ama arkasından çıkartılan adama ne demeli
Tost olmuş binaların arasında
Sucuk rolünü üstleniyor...

Herkes şaşkınlık içinde birbirine bakıyor
Ne İzmit, ne Sakarya, ne de İstanbul kalıyor
Ne yapacaklar ki sanki
Türkiye elden gidiyor...
Hey insanlar Tüpraş yanıyor
Ne yapalım ki bize itfaiye uğramıyor
Dostum sen nerelisin
Yanındaki İzmitliye benziyor...