Yıl bindokuzyüzdoksandokuz, ay Ağustos gün onyedi
İnsanlar uykulardan bir uykuya dalıyor ebedi
Eyvah! Ne kadar zorlu bir gün bu gün bu gece ne kara
Bir beşik misali, sallanıyor sallanıyor Marmara
Saat sıfır üç-sıfır iki kıyamet kopuyor sanki
Tarif edilmez, yaşamayan bilmez o öyle bir an ki
Ne soluk yüzlerde bir umut ne gözlerde ışık ara
Bir yayık misali, sallanıyor sallanıyor Marmara
Kabardı deniz öfkeyle dağ gibi dalgalar yürüdü
Göz görmez oldu gözü etrafı kör dumanlar bürüdü
Allahım! Bu ne dinmez gözyaşı bu ne büyük bir yara
Bir kayık misali, sallanıyor sallanıyor Marmara
Çaresizlik bir feryattı yanık bağırlarda kavrulan
Duvarlar, çatılar, insanlardı sağa sola savrulan
Bir kudret ki yetişip çevirsin bu hazanı bahara
Bir yaprak misali, sallanıyor sallanıyor Marmara
O can pazarında ayyuka çıktı girift bir endişe
Gördü tenler canların pahasını yediden yetmişe
Ne şan şöhret fayda ediyor, ne mal mülk, ne pul ne para
Bir kantar misali, sallanıyor sallanıyor Marmara
Sancılı sinelere kor ateş yüklendi katar katar
Kamyonlara enkaz yükledi, eşya yükledi artçılar
Bir göçtür aldı yürüdü tekin sanılan diyarlara
Bir körük misali, sallanıyor sallanıyor Marmara
Bir çocuk “Anne” dedi “Ne oldu bize nedir bu rihter? ”
Kim ne derse desin oğul bunun adı İlahî kader
Lakin sebeplere bağlı bu seyirde varış mezara
Bir tabut misali, sallanıyor sallanıyor Marmara
Yârâb! Bize acı mağfiret et hatalarımızı ört
Budur sana duamız gösterme başka yedi nokta dört
Heyhat! Daraldı göğüs kafesi başımız düştü dara
Bir yürek misali, sallanıyor sallanıyor Marmara
19 Eylül 1999 Gölcük
Kıta sayısı : 8 (8.Ay-Ağustos)
Hece ölçüsü :17 (Deprem günü-ayın 17 si)
1289 Harf + 544 Toplam Hece +166 Farklı Kelime :1999 (depremin yılı)
Kayıt Tarihi : 12.8.2015 14:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
17 AĞUSTOS, ŞİİR VE MATEMATİK Ağustos, tarihimizde çok büyük ve önemli ayların gerçekleştiği bir aydır. 1 Ağustos 1571 Kıbrıs adasının fethi ile başlayıp 30 Ağustos 1922 de Büyük Taarruzun zaferle sonuçlanmasına kadar içi önemli zafer ve olaylarla doludur. Bunlardan benim için en önemli olanlarından biri ise 17 Ağustos 1999 da İstanbul Çekmeköy’de Kısa Dönem asker iken bizzat yaşadığım Büyük Marmara depremidir. O Elim olaydan (O günü de sayarsak) 7 gün önce, 11 Ağustosta 20.yüzyılın son tam güneş tutulması gerçekleşmişti. Ve ben o hikmetli olayın da tesiri ile sekizli hece ölçülü, 7 kıtalı, dörtlüklerden müteşekkil bir şiiri kaleme almıştım. Manzara 4 isimli bu şiir İslam ümmetinin içinde bulunduğu genel ahval ile alakalı idi. “Avaz-ı Bîzarar” serisinin de dördüncüsü. (7.4!) O dehşetli deprem hadisesinden 32 gün sonra ise kişisel bir araştırma için gittiğim Bahçecik ve Gölcük ziyaretlerimde gördüğüm manzaraların tesiri ile DEPREM isimli bir şiir daha yazmaya başladım.(03.02!) Elbette deprem hadisesi bir İlahi takdir ancak ölümlerin sebebi ihmali insandır. Allah esirgesin ama bir daha yaşandığında neticesinin kıyıma dönüşmemesi için almamız gereken bireysel tedbirlerden başlayarak, ustasından müteahhidine, mühendisinden bürokratına kadar bir binanın teşekkülüne temas eden herkes üzerine düşeni eksiksiz yapmalıdır. Unutmamak ve unutturmamak için, tarihe şerh düşmek maksadıyla yazdığım iki şiiri peş peşe buraya alıyor ve bir kısmını kasten düzenlediğim bir kısmını zaman içinde fark ettiğim, sayısal değerlendirmeleri de takdirlerinize sunuyorum. Kıta sayısı : 8 (8.Ay-Ağustos) Hece ölçüsü :17 (Deprem günü-ayın 17 si) 1289 Harf + 544 Toplam Hece +166 Farklı Kelime :1999 (depremin olduğu
canı gönülden kutluyorum yüreğinizden dökülen coşku ve duyg dolu sesiniz ve sizi değerli
İçtenlikle kutluyorum sayın Abdürrahim Zararsız...
TÜM YORUMLAR (14)