gece yarısı karıştı çıglıklar dualara
herkez kaçışıyordu kimi saga kimi sola
öyle korkmuştuki insanlar diller duada
depremi yaşadık biz istanbul"da
parkın bir köşesine çadır kurdu babam
azda olsa rahatlamıştı anam
iki çocuk birde koca bir adam
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Kötü günlerdi onlar. Hiç kimsenin yaşamasını istemem. Yurtlar ocaklar ve nice canlar yitirmişiz. Ana kucağı böylesi yaraları bile ne güzel sarıp sarmalıyor...
Sayın Altıner güzel şiirinizi kutluyorum efendim. Esen kalınız.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta