:::: Deprem:::: Şiiri - Mesud Haray

depremle,
Şiir olacak anıları,
bir yerde
Bir anda yaşadım,
Yer yerinden yırğalandığında.

Ölürsem ne oluyorum
kalıyorsam ne
Düşündüm.
seni,
sevdiklerimi
Birde ölümden sonra
Ne edeceyimi.

Bir anıda şöyle,
Sene sen yazan parmaklarım,
ellerim,
Telek çıkarsınlar,
Kanat olsunlar.
Seni inciten dilimde
Den toplasın dimdiyinde.
Ölümümden sonra,
Kuş olayım,
Ucum sınırları sene sarı.
Nerde,
kimde,
Kime ne sen
Kime ne men.

Dinimiz sevgi olsun
Evimiz ağaçların elleri
dilimiz olmasın
sadece qözlerimiz
Sevgi düşündürmeye yeter.

dustakları,
Herbeqadağaları,
baskıları,
Karayaxmaları,
ayrılıklar,
savaşlar
İnsanları bile,
Yerde bırakıp,
Kanat açıp sene gelsem!
Sende benim gibi
Kuş olmaya,
Kanat çıkarmaya varmısın?